شکر خورد

امروز 

سی و یکم شهریوره

یعنی دخمل نازم یک ماه و نیم دیگه دوسالش تموم میشه

فردا اول مهره و داستان رفتن مدرسه ی منو بیتابیهای تو از نو شروع میشه … با خودم میگم شاید بخاطر این روزا هیچ وقت منو نبخشی مامانم… 

چند روز پیش یکی از آشناها تو بغل بابات دیدت سربه سر بابا گذاشت و گفت این لباسای لری و دهاتی چیه تن این دختر کردین

حالا دست بر قضا خودشم لباس فروشه و خیلی هم شیک فروش نیست,تو هم که طوطی عزیز مامان

از اون روز تا حالا هر چی میخوام تنت کنم میگی …"نمیخوام لولیه

اون آقاهه اسمش چی بود؟؛ گفت لولیه…"

 منم کلاف شدم گفتم اون آقاهه شکر خورد,لباست به این قشنگی

حالا امروز که خواستم لباس تنت کنم پرسیدی： "مامانم, این لولیه…؟!" گفتم نه مامانم جان

دوباره گفتی："اون آقاهه,شکر خورد گفت لولیه … اونو بپوشم؟!!"

طوطی مامان!چی بگم حالا…